مادرم! ممکن است در راه پاسداری از میهن شهید شوم
به گزارش نوید شاهد ایلام؛ شهید «احمد جلیلیان» فرزند محمدقلی اول مهرماه سال ۱۳۴۷ در روستای خسروآباد شهرستان مهران دیده به جهان گشود، و در خانواده‌ای متدین و بسیار مقید و مذهبی پرورش یافت. با تمام مشقت و فقر و کمبود امکانات تا اول راهنمایی تحصیل کرد. وقتی می‌دید پدر بزرگوارش چقدر برای امرار معاش خانواده در کشت و کار زحمت می‌کشد به ناچار تحصیل را رها کرد و به یاری پدر شتافت و یک بازوی توانمند در کار‌های کشاورزی و دامداری برای پدر شد.
زمانی که جنگ تحمیلی در کشورمان آغاز شد و شهر قهرمان پرور مهران زیر آماج گلوله‌های دشمن قرار گرفت، همه مردم شهر را ترک کردند و شهید نیز همراه خانواده به شهر ایلام مهاجرت کردند.
شهید جلیلیان که حالا در آستانه نوجوانی بود، همزمان با فرمان تاریخی امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل بسیج، به عنوان بسیجی وارد سپاه پاسداران شد و همراه دیگر همرزمان خویش در مناطق عملیاتی مهران، دهلران و چنگوله با نبرد بی‌امان خویش با بعثیون جنگیدند.
مدت سه سال در جبهه‌های جنگ حضور داشتند مدتی هم در سنگر پشتیبانی جنگ سپاه پاسداران فعالیت بسزایی داشت، تا اینکه در سال ۱۳۶۵ دفترچه آماده به خدمت سربازی گرفت و در اوایل سال ۱۳۶۶ به‌عنوان پاسدار وظیفه به عضویت کمیته انقلاب اسلامی استان ایلام درآمد و در همان اوایل اعزام به جهت آموزش به تهران رفت و بعد به جبهه خوزستان اعزام گردید و راهی نبرد در خط مقدم در لشکر ۲۸ روح اله مشغول پاسداری از حریم اسلامی با سفاکان ددمنش به ستیز پرداخت، کمتر به مرخصی می‌آمد آخرین باری که به مرخصی آمد ضمن خداحافظی با خانواده به حالت شوخی به مادرش گفت مادرجان من میروم برای پاسداری از میهنم و ممکن است که شهید بشوم برایم ناراحت نباشید در جواب مادرش به ایشان گفت: پسرم شما را به خدای بزرگ می‌سپارم.
در منطقه عملیاتی شلمچه که محل خدمت وی بود در چهاردهم بهمن ماه ۱۳۶۶ به آرزوی دیرینه خویش که همانا شهادت بود رسید و در بیست و دوم بهمن ۱۳۶۶ پیکر پاک این رزمند خستگی ناپذیر بر دوش مردم شهید پرور ایلام تشییع و در گلزار شهدای علی صالح (ع) مأوا گرفت.
انتهای پیام/
